Ölüm

söküp atsam zincirleri
kurtulsam esaretten
yutkunuyorum
zehir akıyor genzimden
alıp götürsene beni
adından bile ürken insanlara inat
yare sarılır gibi sarılsam soğuk kollarına
üşütsene beni



almaya geldiğinde
vazgeçer miyim
bıraktığım iplere sarılır mıyım
can havliyle
bilmiyorum bildiğim kadar



bedende gurbette olan
bedende esir olan canı
al götür
bu mahpusuk duygusundan
bu gurbetlik acısından
kurtar beni
isyankarım
günahkarım
boynum kıldan ince
kopar n'olur
etrafımda dönüp durma
alıcı kuş ol
uçursana beni