Ölüm Alır Öpüşlerin En Güzelini

akar zerdali yaprağında sonbahar
dalgalar döver kumsalı
bir gemi yara alır
gelir akrabalar, dostlar gelir
odalar bir dolar bir boşalır

apak bir pamuk yumağıdır saçlarım
koynuma koyduğum ellerimde saklarım sırrımı
yanarım
bir sabah acılar içinde biter gücüm
volkanlar içimde patlarken
ben donarım

hava buğulu
sokaklar kalabalık
kalabalık umarsız

zaman nehir gibi süzülür gözlerimin deltasına
yağmursuz toprağa benzer tenimin rengi
bir sabah kucağımda bulutlarla çeker giderim
sustuğum yerde kırılır hayat

ölüm alır öpüşlerin en güzelini