Ölüm Anısızın

Dal kırılır, dipsiz kuyularda bulursun kendini
Kuş gibi uçarken gökte ölüm yaralar
Düşersizn soğuk kimsesiz yerlere
Ölüm ansızın asılır boynuna

Şerefini, kendini unutma şu köhne dünyada
Sorguda başını öne eğme
Kudurma sakın kendini
Kadehdeki zararsız gördüğün kırmızı afet

Maneviyeten uçuşur yüzün kanar
Ölüm anısızn çıldırır gözlerinde
Haramı, günahı büyütme ellerinle
Geri döner elbet fiiller

Ölüm ansızın dudaklarında konuşur
Peşine gittin seni satar
Cehennemin eşsiz kıyılarına
Aldırma parlayan düşlere,hayallere

Ölüm ansızın vurur yüreğini
Unutma gözünü yıkar ne varsa buraya ait
Sınıyor seni sabrın mühin olan bura değil
Edebiyeten duruşun gözlerinin kapandığı
An başlar ölüm ansızın