Ölüm Bulaşıcıdır

Sen, beni bir doğarken
birde ölürken görmemiş gibisin

Bakışlarımı diktiğim kelimeler
hüznü büyütüyor
bir diğer yürek yanımda
beni kendi halime bırakırsan
sana son bir söz söylerim
gölgelerim kaybolur...


Belki de çok öncesiydi sana yazdıklarım
duyuyorsun beni
ve anladığın bu gerçek
sana sancıdan daha fazlasını bağışlayacak

- ölümü kaile almadığın
ve yâri adlandıramadığın zamanki gibi-


Çok öncesiydi sana son sözlerim
çevrenin tedbiri elden bırakmak istememesine
matem havasına bürünmüş şehirlerden gelmem
ya da yanaklarımdan süzülen keder
sebep gösterilebilir...

Evet, haklı olabilirler
- ölüm bulaşıcıdır-
hüzün sonrası matem
yas gibi...

Sana bu ilk sözüm!...