Ölüm Döşeğim
Ölüm
Döşeğime serilmiş bekliyorken
Al uyut beni demek gelir içimden
Taşar dışıma tüm görgüsüzlüğüm
Kucağında son bulur ölümsüzlüğüm
Kara bir perde iner gözlerime
Ve ben her gece bu döşekte ölürüm
Sen ittiğinden beri
Sen gittiğinden beri
Ömürde bir çiçeklenen anların özlemi gibi
Anar dururum
Fani parmaklarının bakiliğime dokunuşuna
Ve kanar durur
Vurulur usum.
tebrikler ramazan... imgeler güzeldi...👍👍
👍👍👍gidenin ardından ne akıl kalmışşşşşşş ne kalp...ölmüş işte şair😥tebrikler👍👍👍👍
Başarılar diliyorum. Sevgili Ramazan kardeşim. Şiirin çok güzel olmuş. Gönlüne sağlık kutlarım. Bir sanatçının değeri ya öldükten sonra, sevgilinin değeri ise gittikten sonra anlaşılırmış. Bize düşen görev sevdiklerimize sahip çıkmalıyız. onları gereken değeri zamanında vermeliyiz. Selamlar