Ölüm Kalım Şiiri

06 insan 81

Bildiğiniz ne çok
Sözleriniz dünyanın bütün kütüphanelerinden
Dans ederek gelen harfler
Bir meydanda diziliyorlar eğilerek
Alkışlarınız ne çok

Ellerimi bir çağlayanda bıraktım
Yüzümü bir nehirde
Ve kabul etseydi okyanus
İçimi açıp çıkarakacaktım kalbimi
Bırakacaktım sayısını bilmediğim
Ummanların dibine


www.bukalemunsal.org

Gündüzü sevdiniz
Geceyi de
Gün ışığında aydınlığa kattınız kendinizi
Akşamın karanlığında gündüzden kazıdınız o kendinizi
Siyah bir renk giyindiniz
Güne uygun davranmayı hep sevdiniz

Ayağıma dolanan zamanın bağını çözdüm
Bir ucu ezeli
Bir ucu ebedi
Ve dışındayım artık
Tüm ait olmaların


s. 80,810 - Uyuyan İnsan Masalı

Sözlerin ruhları sökülürken
Günlerden yaşam çekilirken
Bir durup düşünmeyi unutarak uyudunuz
Ve uyanmanız terkedilmiş bir evde
Kapının açılmasını beklemekti

Uyanmanızı beklerken baş ucunuzda
Gözümü kırpmadım bir nehrin üzerinde
Boğulan ben miydim
Ölen siz miydiniz
Gözümü kırpmadım bekledim


40.483166 enlem
33.282665 boylam

Fırtınadan urbasını kuşandı hayat
Şimdi vakit kızıl
Seherden ve tandan dövülmüş
O vakit ki
Bir dağ tepesinde rüzgarı bir başına göğüsleyen tek ağaç
Yaşam ve ölüm arasında

Bir çığlık
Kendi sesimden
Doğmuşum bir bebek olarak yeniden
Ve dışarıda, uzakta bir dağ tepesinde tek ağaç
Aklım içi yabanıl orman
Konuşur aklım dışıyla
Söz henüz ölmedi
Daha bitmedi yaşam


Sancı Kültür Sanat ve Edebiyat Dergisi
Sayı :18