Ölüm Kapımı Çaldı Sonra

Ölüm kapımı çaldı sonra,
Kefenime sarıp sevgimi
Göçüp gitmek istedim.
Bu karar belki
Yanlışa doğrudan
Bir adım daha yakındı
Ama gemiler çoktan yanmışdı...

Hastalığımın ondördüncü günü.
Sevdalı yüreğim sıkışıp duruyor şimdilerde.
Ellerim titriyor, terliyor.
Ellerim;
Nekadar özledi ellerini....

Dudakların hep çatlaktı.
Şimdilerde benimkiler de hep çatlak.
Seni hatırlatıyorlar bana.

Bazen nefes alamıyorum.
Eskiden karadenizde metrelerce dalardık.
Şimdi düşününce
Sanki daha bir daralıyor içim...

Burnuma takıp durdukları
Şu borulardan sıkıldım.
Bilirsin ben gelemem böyle şeylere.
Hastanelerin kokusunu hiç sevmem.
Hastaları da sevmem
Hastayım...
Nefret ediyorum herşeyden...
Kendimden, acizliğimden
Neferet ediyorum...

Gece yere düşmüşüm.
Gücümü toparlayıp kalkamadım..
Bir pas pas gibi sabahladım
Sürüne sürüne bir sürüngen gibi...

Gecenin bilmem kaçı..
Üstüme çöküyor geceler .
Günlerden....?
Bilmiyorum hangisi.
Saymıyorum uzun zamandır.
Şu ilaçlar daha beter etti beni.
Yalancı diyorum şu doktorlar.
Topu yalancı.
Hepsi öldürmek istiyor beni.
Babamıda öldürdüler zaten....

Eminönünde herhangi bir oltanın
Ucunda asılı balık gibiyim.
Ölüm tıklıyor kapımı,
Davetsiz geliyor namusuz....
Ben inat ediyorum
Almıyorum içeri...
Girecek biliyorum.
Kapıdan kovsam
Bacadan girecek...


Herşey değişiyor
Hergün biraz daha değişiyor.
Bir tek sevgim değişmedi...
Seni Seviyorum.
Öylesine araya sıkıştırmak istedim..

Seni Seviyorum.


31.03.2008 / Stuttgart