Ölüm Kelebekleri

İlkbaharında öldüler,yazı görmeden,
Neden,niçin hiç bilinmeden.
Suçları neydi hiç dinlenmeden...
Sonsuzluğa uçturtu ölüm kelebekleri.

Atom,nükleer aldı canları..
Çığlıklar duyuldu ölüm anları..
Nehirler oluşturdu görseydin kanları.
Acımadı kundandaki bebeye ölüm kelebekleri..

Kimi dedi özgürlük getireceğiz ülkenize..
Ve özgürlük mermileri yagdı gece üzerimize..
Neden ölüm yağıyordu,neden cevap verilmiyordu bize.
Sorgusuz sualsiz canlar aldı ölüm kelebekleri..

Petrol,dogalgaz deyip dagı taşı yardılar.
Sakat evlerinde yatalak cocuğu acımadan vurdular...
Medrese,kütüphane ne varsa yıktılar...
Yok etti benlikleri ölüm kelebekleri..

Gülmeyi unutmuş insanlar gözlerde yaşlar.
Gaddar insan cıkmış makamına bunu alkışlar.
Sesleri inletiyor her yeri,ama duyulmuyor haykırışlar...
Masumları diri yakıyor ölüm kelebekleri..

Ve sarıuygur sesi duyuluyor ortaasyada.
Çin acımadan zalimce can almada.,
Güller gonca iken baharı yaşamadan solmada
İlkel yöntemlerle anneler zorla kürtaj olmada,

Ve Filistinli cocuk direniyor elindeki sapanla..
Ve bombalar yagıyor caresiz bir anda...
Bu zalimliğe ses cıkmıyor bu cihanda,
Yaşayan canlı koymuyor ölüm kelebekleri..