Ölüm Kokuyor Sensizlik

sessiz sedasız,
yavaş, yavaş yürüyorum
burcu burcu deniz kokan,
başı sonu belirsiz bir kumsalda,
üşüyorum hafif esen bir rüzgarla...
zaman geçiyor "sensiz" yürüyorum,
"sensiz" her adımda ölüme az kalıyorum...

ılgıt ılgıt bir türkü adın bıçak açmaz dudaklarımda,
kemiğimden, iliğimden, gözlerimden kalbe seni sömürüyorum...
ellerinden yoksun her an ayrı bir elemde
ölümü soluyorum pare, pare bu ciğerde
merak etme sözüm var sana ağlamıyorum,
katre, katre her damlayı
düğümleyip boğazımda yutkunuyorum.
sen yoksun...yalnızım milyonlarca insan arasında,
yalnızlık ölüm kokuyor,
kalbim darağacında
ölüme az kalıyorum...

inan sırf senin için çabalıyorum
dayanacak gücüm yok,
inan ayakta duracak takatim yok, sana koşuyorum...
ha düştüm, ha düşeceğim,
her yanım kan kusuyor...

ve son adımın vakti gelip çatıyor,
avucumda iki yüzük yere yığılıyorum
öylece kalkamayıp yatıp kalıyorum,
yavaş ve derinden nefes alıyorum
sensizlik ölüm kokuyor ne olur gel artık...
biliyorum zor dayanıyorsun sende bensiz,
koş gel sonsuz sevdalığım, koş gel...
saat sonu vuruyor,
ölüüme az kalıyorum...