Ölüm Pompalayan Bir Kalp
' Tepeden tırnağa ölüm pompalayan bir kalbim var benim,
ve içimde sen/sizliğin sen/dromu.. '
Gün daha geç aydınlanıyor bu sıralar,
belkide hiç.
Gözlerin yüreğime tacizde bu sabah, yine.
anlıyorum, görüyorum, duyuyorum..
Ama her zamanki gibi, delil yetersizliği ellerimde..
yarım kalmış bir şarkı gibi, anlamsızca..
Gözlerin, ömrüme tacizde !
Her aydınlanan günde,
aynı müebbet...
' Tepeden tırnağa ölüm pompalayan bir kalbim var benim,
ve içimde sen/sizliğin sen/dromu.. '
Duvarlarım yüreğin kadar karanlık şu sıralar,
Teşhis edilemeyen cesedim,
Gözyaşlarınla yı/kanıyor..
Bilinmez bir denklem gibi,
faili meçhul bir ölüm değil bu.
Faili sen, meçhul ben..
' Tepeden tırnağa ölüm pompalayan bir kalbim var benim,
ve içimde sen/sizliğin sen/dromu.. '
Sen yetmezliğinden yetim kaldım aşk adına,
Şimdi, gözlerinde saklıdır tüm haklarım,
Hükümsüzdür yüreğim..
Artık,
Düşlerinden sürgün edilip,
Senliğin müebbeti giydirilerek, bakışlarından kaçarken,
Ölmüş bir mülteciyim..
Ve siz,
Ölümsüzsünüz bayan,
Ölüm, sizsiniz ...
Güzel bir şiir kutluyorum Onur içtenlikle...👍👍👍