Ölüm Prömiyeri

Beni gecenin ortasında bırak
Dolunay olmalı ve mutlaka ve yosun tutmuş kaldırımlar
Kızıl bir akrep sokmalı yalnızlığımdan ardında işbirlikçi yelkovan
On ikiye kur saatleri
(doğduğum saatte ölmeliyim)
Sıyrılırken sen ayak bileklerimden düşmeliyim tepetaklak





Yorgunuyum yamalı aşkların
Tedavisiz bir hastalığın nekahat dönemindeyim
Kaç antidepresan yokluğunun g/izlerini silebilir gözlerimden
Bilmiyor musun en çok göğüs uçlarından asılır acılar
Aç bir bebek gibi çığlık çığlığa
Tüm kılcal damarlarım davetkarken hüzne yataklığa
Gözaltı halkalarımda sen





Zelil bir çocuk var içimde
Nefesim kefenleniyor prematüre doğacak bir şiirin dizelerinde
Oysa uzundu yolum ve müntehir senaryolar s/aklımdaydı
Karanfil kokuluydu gamzelerimin çukurları
Ölü toprağı serptin gülüşlerime





Ayrılığı öperken alnından gururum
Denizden gelen bir ıslık sesi uyandıracak seni
Avuçlarından düş(e)meyeceğim bir şiir daha
Ezberine kazınırken ölüm prömiyeri...