Ölüm Senfonisi

hayat bi ölümdür aşk bir uçurum...
uçurumun kenarında sevda gölgesi
aşkın kıyısında ölüm kokusu
bize yakışan da ancak böylesi...


gönlümdür tahta köprüde asılı kalan
bir yanda dudakların,öbür yanda gözlerin
iplerin üzerinde bir özlem tortusu
süzülür ceplerime iki yanımdan...

sen sevdaysan,
ben hüküm giydim demektir..


şimdi söyle;ölsün mü tüm bulutlar...
hiç bir mevsim gökyüzünde saklanmaz..

sen baharın benekli gülüysen,
ben çoktan buz tuttum demektir..


kandan bir yakamoz damlar en son yüreğime
can pamuk ipliğinden de olsa,candır...
efsunlu bir fırtına yapışır bileğime
rüzgarın en hayırlısı nefsime acıyandır..

hayat bir ölümdür,aşk bir uçurum
ne kadar çabuk düşersem o kadar iyi...