Ölüm Senin Dudağindan
Dünya geçtim nazarından
Kâr etmeden pazarından
Yer vermeden mekânından
Göçeceğim bende bir gün
Ölüm senin dudağından
Öpeceğim bende bir gün
Kandırdığın ecel suyu
İçeceğim bende bir gün
Dünya denen mıhlı kuyu
Düşeceğim bende bir gün
Kalmayınca dizde derman
Olacağım bende sürgün
Şimdi beni geçsen teğet
Toplansa da tabip heyet
Tahsildar gelir nihayet
Kara toprak son vilayet
Sanırdım ki vakit gani
Dahası da gencim yani
Tutun geçmesin zamanı
Seveceğim bende bir gün
Duydum acın pek yamandır
Bilmem nerde hangi andır
Kara toprak öz anamdır
Saracağım bende bir gün
Ölüm senin dudağından
Öpeceğim bende bir gün
Son nefeste zemzem suyu
İçeceğim bende bir gün
Şairem yürek dili dökülmüş her bir dizeye. Yüreğin ırmağından yıkanıp gelen her bir dize için kutluyorum.
Zemzem suyu umuduyla imanla buluşmak dilek olsun güzel bir çalışmaydı kutlarım
Ölüm senin dudağından Öpeceğim bende bir gün Son nefeste zemzem suyu İçeceğim bende bir gün
Daha erken be Ayşe hanım şiirde bile olsa takılmayın peşine...
Kutluyorum.
mutlaka mutlaka yüce Allah ölümünde hayılısını versin yüreğinize sağlık Ayşe hanım manidar bir şiirdi
Ölümü bilerek yaşayan tek canlı biz insanlar...Aslında çok büyük bir yük bu. Kuş olup özgürce uçarken, ağaç olup ormanlarda boy sürerken, hatta bir kelebeğin o kısacık ömründe çiçekten çiceğe geçerken bilmiyorlar ki ölümü... yüreğine sağlık şairim.