Ölüm Sessizliği

Gidiyorum bir tahta parçasının içinde,
Bir ıslaklık var yanaklarımda
Ne kadar bağırmak istesemde duyaramıyorum sesimi,
Çaresizliğinde böylese.


Gidiyorum bir tahta parçasının içinde,
Birden ışık sızıyor gözüme,
Eller değiyor yüzüme
Sesisimi çıkarmak istesemde
Dilim dönmüyor yerinde
Çaresiz kalmışım yine.


Uzaktan gelen sesli uğultular,
Yakarışlar, ağlayışlar...
Üzerinde taşındığım omuzlar
Kalbim atmasada
Sarılmış korkular
Ölüm son değil ama,
Hatırladığım tek şey toprak ana..

19 Ekim 2011 17 şiiri var.
Beğenenler (5)
Yorumlar (3)
  • 13 yıl önce

    ölümün en güzel tanımını yapmışsın şiirinde .. çaresizlik hakim yine..😥

  • 13 yıl önce

    Ellerine yüreğine sağlık.Başarılı çalışmalar dilerim Tebrikler

  • 13 yıl önce

    Tebrik ederim Didem.

    Çok güzel, sade, olduğu gibi ve hayalciydi. Okumayı en çok sevdiğim tarz 🙂

    Devamına, çoklarına.