Ölüm Uykusunda Sevdalar
Karanlıktı
Yıldızlar göz kırparken hüznün üstüne
Bir ben uyanıktım
Birde başımda dolanan sevda rüzgârı
Deniz öpüşürken meftun kıyıyla
Martılar kıskandı çığlık çığlığa
Gök gürledi ansızın soluk çehreme
Ağarıp karardı ağladı sonra
Ağır aksak ritmde şarkılar terennüm ederken dil
Hüzün ezgileri düştü gönlüme
Ve kan ağlayan acı anılar
Su bile kendini attı ateşe
Yandı için için
Kederin ağında aktı sabaha
Sessiz hıçkırıklar kaplar sineyi
Sonra acı bir sessizlik
Ve ölüm uykusunda sevdalar...
Su bile kendini attı ateşe Yandı için için Kederin ağında aktı sabaha
Kaleminiz serbestte de bir o kadar başarılı. İmgeler güzeldi.Beğeniyle okudum. Kaleminiz var olsun Ahmet hocam.
Üstat yine hüznün resmini çekmişsin net bir şekilde kutlarım kaleme hükmeden yüreğini😙👍