Ölüm Ve Zaman

Ağlıyor yağmur..
Konuşuyor rüzgar
Aksediyor zaman
Biten günün ardından
Yorgunum herşey çok sessiz
Bir roman alıyorum elime kaybettiğim sayfaları arıyorum ve
Biraz duraksayıp devam ediyorum..
Saat 12 hüznün vakti
Elimde bir sigara uzaklara dalıyorum
Dışarısı buz! ayrılık kesiyor ve
Ben senden yoksunum
Camlarsa buğulu iyi fırsat
Seni seviyorum
Saat 3 sıçrıyorum kan tere batmış şekilde yataktan
Bir kabus görmüşüm çok korkuyorum ve
Bir nefes daha çekiyorum derinden
Sanırım yaşıyorum
Saat 4/bir yana sensizlik hakim
Başımda ağrı,gözlerim ovalamaktan çan kanağı
Yüzümde donuk bir ifade
Bekliyorum infazımı
Saat 5 irkiliyorum küçük bir sesle
Uçuruma itmek için beni
Gölgeler etrafımda pervane ve
Dökülüyor gözyaşım çaresizlikten beyhude..
Saat 6 beynim akrep kalbim yelkovan
Kovalıyor düşünceleri
Yüzümde gülücükler gören olsa der deli
Saat 7 uzaktan sela sesi
Hatırlıyorum gözlerim kapalı verdiğim son nefesi ve
Görüyorum ki;
Şimdi dinmiş bu yağmur
Şimdi suskun bu rüzgar
Şimdi anlıyor zaman
Seni ve beni.