Ölümcül Sevda

Yaşama dair ne varsa,
Hepsi gözlerinin içinde saklı idi
Hayat buluyordum senin bakışlarında
Bir ömür,
Bir mutlulukdun sen bana
Ama gel gör ki,
Sende dünya gibi yalanmışsın...


Gerçek olan tek bir şey varmış aşkımızda,
O da; benim sana olan sevdam!


Çekip de gittiğin gün,
Hiç mi düşünmedin beni
Hiç mi sormadın kendi kendine
Bu bensiz ne yapar
Bu bensiz nasıl yaşar?
Ama yok,
Vurdun kapıyı çıkıp gittin öylece...


Şimdi ben ne yapayım sensiz?
Vurgun yemiş bir yüreğin,
Çaresizliğe esen bir rüzgarı oldum
Kar'dım eridim,
Yağmur'dum kurudum,
Güneş'tim söndüm
Ve senden sonra bende öldüm!...


Artık ağlamak neye yarar
Vurdun, yıktın, yok ettin ümitlerimi
Söndürdün umutlarımı
Sana dair hiçbir mutluluk bırakmadın bende
Şimdi bende yokum, o zalim kalbin'de...


Şimdi hüzünlü bir şiir anlar duygularımı
Belki satırlar dindirir göz yaşlarımı
Adına, KAHBE SEVDAM koydum
Sonra bir de yazdıklarımı baştan okudum
İkisi arasında ki farka baktım da
Anladım ki,
Şiir bile sen kadar kehbe olamıyor...


Sen o kadarsın işte,
Yalan sevdaların
Kirlenmiş kokusu!...


DeLi-oĞLan