Ölüme Beş Dakika Kala Son Kurşun Namluda..!(ben Seni Hiç Sevmedim...)

Ağladığımı kimseye söyleme anne
Hani narçiçeği çıkardı yılın bir vaktinde
Hani oyunlar oynardım temiz çocukluğumla
Koşardım bir yerlere yetişmek için değil
Her şeyi silmek ve unutabilmek için
Bugün hiç bir şey silinmedi ve unutulamadı
Boş ver anne ben yine koşuyorum
Arkama baktığımda sisli bulanık
Hatıralarım beni rahatsız etse bile
Ben hep koşuyorum
Hiç durmadan hep aradım
Aradığım şeylerin içinde gençliğimi
Kahpe bir kurşuna gelin bıraktım
Kalmadı yavan kalmadı intizar
Ölüme beş dakika kala
Son kurşun namluda
Ne sevdiğim gelir aklıma
Nede sevenlerim hani o hayatımda hiç olmayanlar
Soğuktur ölmek
Titretir vücudu üşürmüş gibi
Tek hakikat varya ölmek
Ben şimdi yamacındayım
Ne çocukluğum rahattı
Nede ölümüm ben hiç adam gibi sevemedim
Bazıları sevmelerimi çocuksu bulurdu ve gülerdi
Hiç kendi çocukluğunu bilmeden
Biraz ağır olacak ama
Şerefsiz gibi çekip gitmek mi sevmek
Yoksa bir yalan gibi seviyorum deyip...
Yeter sevmelere ne isyan var nede bedduam var
Artık buraya kadar
Ölüme beş dakika kala
Son kurşun namluda
Şimdi konuşma zamanı
Önce seviyorum dedi
Sonra geldiği gibi gitti
Utanacak olan ben miyim kendisimi
İnsansa yüzü kızarsın
İnsanlığını anlasın
Bu sözlerim sana kara gözlüm
Bu şiir sana
Diğerlerine benzemiyor dimi
Seni çağırmıyor çünkü bende gidiyorum
Güzel sözler yok
Eskisi gibi göğsünü geremezsin bu şiirde
Her şey bitti şimdi
Ben senin sahte aşkının katiliyim
Adaleti yok savunması yok
Cezası ellerimde
Ölüme beş dakika kala
Son kurşun namluda
Sen şimdi ağlarsın neden yaptın dersin
Geçti gülüm karar zamanı
Hüküm verildi
Hazırdır kefenim ve yerim
Ben burada yersizim
Belki çok kızarsın ama şunu bil:
Ben seni hiç sevmedim
Şimdi sen kal yalanlarınla
Ne zaman olurda seversen
Bunu hiç unutma:
Sen bir yalancısın
Sana tavsiyem hiç sevme
Asıl çocuk sevmeler sende
Korkaksın kızım işte korkak
Ölüme beş dakika kala
Son kurşun namluda