Ölüme Ulumak

Şimdi bakarsan bana
Adım intihar çocuk...
Evvelinde yürekliydim
Bu sıralar korkağım
ruhum çok bozuk

Baykuş misali hayatımın damında ölümü ulumak,
Bütün bu yıpranışlar
kalan zamana gün saymak.

Meyhanelerde değil artık teselli
Yobaz sevdaya düştü yüreğim belli
Gecem gündüzüme karışmış çocuk,

Beni herkes muhterem bilirdi
Şu sıralar düşer oldu
adamlığımın değeri.

Hayalde kaldı Aşka mum yakmak
Aynı yolları kat ettikte boşa...
Benim yaşantımın adı bile,
Ölümü ulumak.

Hayra alamet midir
bu kadar yorulmak
Git çocuk git!
Görmediğim hiç bir felaket,
Ağlamadığım tek bir mevsim kalmadı yüreğimde...

Ve yine sen,
Bakarsan bugün bana
Kanamadığım yara ve,
Kabuk tutmamış izim yok.

Çocuk büzüştü ömür bak,
Hangi acıyı tartabilir gönül
Yapabildiğim tek şey
Canıma ölümü ulumak.