Ölüme Uyanmak

Ev yıkılır
Belki dağ, belki taş.
Cam kırılır
Odun, kalp, ortadaki sehpa.
Can kırılırsa hepsi yok olur
Ne ev, ne han, ne eşya...

İşte can kırıldı bugün,
Sanki koca alem yıkıldı bugün,
Artık açsa ne olur çiğdem,
Baharlar kış oldu bugün.

Bu kente gelinmez gayrı,
Yolları yürünmez gayrı,
Anılarım sayıklasa da
Ağlarım gülünmez gayrı.

Viran desinler evime ocağıma,
Bir daha girmesinler bucağıma,
Uykularım düşman oldu yatağıma,
Can gitti dönülmez gayrı.

Beni burada arasan sorsan ne olur,
Bulunmaz adresim, sesim, nefesim
Zalim dünya tekmil benim olsan ne olur,
Yoktur muradım, bir top kefenim...