Ölümler

Ölümler çok koyuyorlar artık bana

Belki yaklaştığımdandır,

İçimi yakıyorlar

İçim yanıyor

Belki ayrılayacağımdandır

Bu güzel dünyamdan,

Sevdiklerimi

Bir daha

Hiç

Göremiyeceğimdendir,

Düşündükçe

İçimdeki

Acı

Daha da büyüyor

Her geçen gün,gün ve gün

Büyümesin de ne yapsın,

Ebedi bir özlemin

Taksiratı belki

Dönüşü

Olmayan,

Demek ki her şey

Bir hiç'e imiş,

Bir insan

Bir

Boşluğu

Nasıl doldursun ki

Bir yoktan gelip bir yoka gidiyorsa,

Ebedi bir yalnızlığın

Bir yolculuğu

Misali,

Sonsuz bir karanlık

Bekliyor

Bizleri

Ellerini avuşturan,

Ne mutlu ki kavuşturana

Amaç hedef olmuş

Kaçan kaçana...

* Berlin, 13.07.2024 *