Ölümleri Sana Cennet Kıldığım

Avuçlarım kanadığında anladım,
Ölüm önce sende başlıyor,
Kasıklarıma vurduğunda sancısı,
Cennetler yoksun,
Uyanıyorum aniden,
Zebaniler kadınlığımla çoğalıyorlar.
Küfürbaz dudaklarımda,
Adamlıklarını hadım ediyorlar.

Oysa ben,
Bir morg kuytusunda,
Morarmış bedenimle,
Ayağıma takılmış kimliğimle,
Günahlarımla,
Pişmanlıklarımla,
Çırılçıplak kalmıştım.
Kadınlığım son bulmuş,
İsa'nın kollarına düşmekteyim.

Bana hiç gelmeyişinin küfürüydüm,
Durup durup yüzüne tükürdüğüm,
Tırnaklarımla arşınladığım.
Çocukluğunda ağzına çalınmış yalanlardım,
Tıpkı,
Genç bir kızın vücudu gibi,
Baştan ayağa dirilişiydim,
Dokunmak için nefesini heba ettiğin.

Ölümleri sana cennet kıldığım ,
Dudaklarıma dokunup,
Cenneti avuçlasana!
Haram kılınmadım sana,
Ütopya'n kollarında,
Terine bulanmakta,
Teninde yeniden doğmakta.

Bak!
Kucaklarında yine kıyamet,
Gözlerimi kapatıp,
Yavaşça teslim olmaktayım sana.

...