Ölümlerin Asıldığı Bir Duvar Da Resim Olmak

Anıların perdesini araladım
Karadeniz öyle hırçın
Zaman sensizliğe ağlıyor bak

Fırat suskun akıyor diye
Üzülme sakın
Güneş elbet kansız bir güne doğacak

Kar soluyan iklimlere düşmüşsün
Öyle yalnız
Ayaz da yıkanan iki cümlenin biri
Diğerine küsmüş
Öyle vefasız

Anlağı kayıp işçi akşamları çökmüş
Kendi çocuklarının katil zanlısı
Uyanmayı unutan şehirlere

Hangi mevsime yeşil düşmüş
Hangi türküye kırmızı
Gel hadi dokun üşüyen ellerime

Uzak bir sahile düşmüşsün
Öyle isimsiz
Gözlerinde büyüyen iki damla yaş
Yanağımdan süzülmüş
Öyle sessiz

Bu gün
Yıldızlardan resimler yaptım
Toprağın kokusunu doldurdum ceplerime
Mavisini sakladım sensizliğin
Zeytin devşiren egeli kızların gözlerine