Ölümü Anlattım Kendime

hayata sansür koymak yaşamaya engel olmadı kimi zaman
ve hüzün, engelleri aşmak için yalnız bi bahaneydi
hatırladığım en son fotoğrafta yalnızlığın dostuydum
ölümün ne kadar yakın olduğunu en son aynaya baktığımda farkettim
aldığım nefes bile bir ödünç
karanlık ne kadar benzer bir ölüme
uyku yarı ölüm
soluksuz uyumak istedim kimi zaman
saçlarıma kirli beyazlar düştü
düşlerim hiç bir zaman saf bir beyaza bürünmedi
düşlere ve terkeden yıllara hiç bir borcum yok
hüzün bindirdim yüreğime
ki son nefesimde acıtmasın ayrılık diye.