Ölümü Davet Ettim

Bir gün göğsünün aşk diye sızlayan
Tam ortasına saplanacağım
Ürkme
Canın acımayacak
Sadece
Gözlerin ve
Dert olan sözlerin benden utanacak
Bir gülen bakışına ömür koymuştum
Dönüp sırtını bedenime
Gitmek
Cinayet

Şimdi
Gözyaşlarım bulaşmış ellerime
Şiirlerim ağlıyor sebep arama
Bilirim
Düşlerinde yerim yok
Gerçeğinden umut etmem
Sanma ki derdim sensizken mutlu olmak
Ölümü davet ettim
Bir gün kapımı çalar elbet

Yokum ya hayatında
Kendine zulmetme
Rastlarsan buruşturulmuş bir kağıtta
Gözlerine yazılmış bir şiire
Benden sayma

Her gece
Dön yıldıza yüzünü
Sağ elinde sıcaklık
Sol elinde kokum
Sarıl kalbine
Orda olacağım
Ve ben
Sen var oldukça
Tüm akvam-ı beşere kör bakacağım

Şimdi sensizliğin cezasını çekme zamanı
Yüküm ağır
Hasretim sancılı
Bırak
Kanayan yarama merhem istemem
Ölümü davet ettim
Kapımı çalar elbet...