Ölümü Düşünerek

kaç savaş yaşadı bu gözlerim
gündüzler kor, geceler yarasa
ufalanıp düştü kocamış tavan

kaç gömüt açtık aynı ölü için
ölmekten bıkmış vücutların
kendinden umudu kestiği gece
kaç ruh uçurduk serviler gibi
yükselip gittiler bezgin

kaç insanın uğrağıdır bu yer
gelip taze hayat dilediler
üstlerinde kırmızı susamlar
kaç aşk gömüldü bu sazlığa
düşleri olabildiğince engin ...