Ölümü Özlemek

Hayat geldi geçti, gülmedi hiç yüzüm
Kimse farkında değil, ağladı kalp gözüm
Umut arama içinde, hüzünlüdür benim öyküm
Kader dile geldi;
Sana gülmek haram, çiledir verdiğim hüküm

Hep karaydı bulutlar, mavi olmadı gökyüzüm
Soldu birer birer, açmadı gonca gülüm
Geceler hüküm sürdü, gelmedi hiç gündüzüm
Zaman dile geldi;
Bitmez hazan mevsimin, attım sana kördüğüm

Yalan nedir bilmedi, doğruyu söyledi sözüm
Kötülüğe yer yoktu, sevgi doluydu özüm
Artık değeri kalmamış, bu dünyada dürüstlüğün
Şeytan dile geldi;
Savaşı ben kazandım, sen yerde iki büklüm

Herkes baharı yaşarken, ben kışları gördüm
Yetmedi yalan dünyanın, bana çektirdiği zulüm
Ey benim herkesi dost sanan, zavallı gönlüm
Artık vazgeç hayattan;
Senin için en büyük mutluluk olacaktır ölüm