Ölümü Sevdana K/attım

Of !
ne kadar şair ruhlusun be...
beni benden aldığın gün başladı bu kara sevda
gidenden gelenden haberim olmadı ki

Gözüm gözünü görmediğine y/anarken
cemalini her vakit dağlarımda düşledim

en çok bir kızım olsun isterdim
en iyi arkadaşım yoldaş olurdum
en iyi sevgili olmadı yaşarken kırgın yaşıyorum
bir kızım yok diye

ama umutlu mutlu günlere s/ayılan
umutlu yarınları olsun birde sarı kızları
annemin sarı saçlarına benzesin adı rojda olsun
mehtaplı akşamlarda odamı ışıkla donatsın

Mızıkçılık yaptılarsa oyunda bozulurdu
çocukluğum yaşadıklarım aklıma geldi
çünkü oyunda mızıkçılığı o gün bugün sevmezdim
şimdi de mızıkçılık, hilekarlık çok daha fazla

Gel şair!
konuştuklarımız üstüne bir sözleşme yapalım
bir şartla üzülmek olmasın hep gülelim konuşurken
acı da tatlı da olsa hep neşeyle koşalım

bostan tarlasında acur turşusu yapalım
bostan bekçisi güne dursun
biz bağbozumuna kalmadan pınar suyundan içelim

Sen ne şeytansın Monika!
sen Kayseri'den hiç geçtin mi geçerken hiç suyunu içtin mi
eşek bastırması yedin demezler mi?
derler ya ''..anayı boyar, babaya satar..'' işte öyle bir şey

Hadi gel zeki kızım
unutma
utanma söyle derdinin çaresini bilelim
hep kızına küsüyorsun canım dediğin sevdam

ama benim hiç küçük kızım olmadı
babasında dayak yiyen yerden yere vuran
hep yukardan taş atan yağmurlar gibi yağan
kızıma sevdalıyken hep küsen gelen nazlım

Şiirlerine hayranlık uyandıran
her olur olmaza gönül bağlayan kızım
hep büyüsün istedim düşsün gönül sevdasına küsmesin

yollarına düşen kahrından ölmesin
çok istedim bir ömürü sevdasına adasın
yollarına engel olan çiyanları cesaretiyle yensin

bir hayat boyu mutlu olsun
diye...
istedim olmadı kızın b/ahtı karaymış
yollarına düştüm de geldim

12*08*12*Karataş*