Ölümü Unutmuşum

Sana gönlümde bir dünya bahşettim
Keşif etmeden yıktın bütün şehirleri
Yapılan yasakları dinlemeden
Kurulan tuzaklara aldırmadan
Geldim
Sırtımdan vurulabilirdim
Gönül sarayındayım tüm kapılar kapalı
Ben sokak başında çakallar etrafımda
Gönül yaramdan akan kan
İzimi bırakıyor
Ay ışığın vurduğu kaldırım taşlarına
Etrafımın sarıldığını bile bile gidemiyorum
Bir an sokağa bakacaksın diye ölümü unutmuşum
Esen rüzgarda kan kokum gidiyor çakallara
Benim şansıma bir yağmur yağsa silse ayak izlerimi
Celladın elinde ölüm fermanım başımda ödül
İsmimi haykıra haykıra Ferman okuyor
Duymadın halen
Başımın tacı
Kalbime ferman yazan
Tuz dadında yarim