Ölümün Doğum Sancısı

Doğum cinayetim:

Yükseğin üstünde döner başım
Alazlanır aklımın sayıltıları
Bir düşten düştü ruhum bu çöle
Bedenimse bir intihar çocuğu

Adımın son harfiyle biter cümlem
Her şeyin kıyısındayım yine
Ve her şey benim kıyımda
Giderek yıldızlanır ç'ölüm

Ellerimde orjini kayıp kuşlar
Ve ellerim boş
Boşluğa bakar öbür yanım
Varlığım nefeslenir

Yalnızlığa Övgü:

Yalnızlık ölümsüzlüğün sığınağıdır
Dingin tarafıdır yolun
İçinden kimliksiz denizler geçer
Rüzgâr geçer,duymazsın

Yalnızlık bir gölge saklambacıdır
Ve mutlaka bir oyunbozanı vardır
Ya tanrı bozar oyunu tufanıyla
Ya da gölgesini ezen insan
Aslında ben iyi bir oyunbazdım


Ölümün doğum sancısı:

Dağları kırbaçlayan rüzgâr
Belime dolar en son nefesini
Gözlerim dolar
Yağmur başlar sonra

Yağmurun kıyısında bir adam
Arkasından yürür kendisinin
Ayaklarında mezar taşı
Gölgesini süpürür son sözlerinin
Son nefes son şiirdir

Ve saklambaç biter
Bir aydınlık konar pencereme
Merhaba Leda

...