Ölümün Hüznü

Kara bir örtünün:
Diğer tarafıdır, ölüm...
Boşluktur, uçurumdur, sonsuzluktur...
Dokunamazsın, hissedemezsin.
Ama ürperirsin!
Karanlığını, soğukluğunu, kokusunu;
Düşünür...
Ve!
O kara örtüde;
Kendini görürsün...
Sonra:
Ölümün hüznü çöker üzerine.
Yaşadığına sevinemezsin...



www.smert37.blogcu.com