Ölümünü Duydum

arıyordum seni yıllardır
rüyalarımda,mısralarımda
öldüğünü söylediler
koştum mezarlığa
yürürken asri mezarlıkta
karşılaştım mezarına
önce inanmadım sen olduguna
ama...
o an anladım ki seni bulmuşum
bulmuşumda ne olmuş
bir beyaz mermer taşı örtmüşler
üzereine
birde kara toprak atmışlar
üstüne
aglıyorum ama nafile
geri getirmeyecek gözyaşlarım seni
biliyorum



çok degil daha dün sormuştum seni
bir arkadaşıma bilmiyorum demişti bana
yalan söyleyerek
tüm sözler, sözcükler dügümlenmişti
o an boğazıma
söylenecek o kadar çok şey varken
ama yinede susuyorum
seni hayal ederek



yüreğimde öyle bir uğultu var ki
düşündükçe seni düşünüyorum
sanki konuşursam seni dünyalar yıkılacak başıma
öylle ki korkuyorum seni konuşmuyorum




içimdeki uslu çocuğu konuşturmuyorum
çünkü mahcup olmuştu
çünkü utanıyordu...
Rifat KAYA misafirim olmuş
ama onada soyleyemiyorum seni kaybettigimi
söyle be güzelim ne eyleyeyim sensiz bu hayatı
kalkta bana söyle kalk kalk


ama ne çare sana sadece
meazarın başında elveda
hoşcakal diyebiliyorum
ölmek yanına gelmek istiyorum
ama onuda yapamıyorum ki......