Ölünce Değil Yaşarken Affet

Yürekler veresiye dolunca
her karşıladığım mübarek gece
dudaklarımdan dua ile dökülür
ki anlamı ile yüklenmiş zihnime
affet diye!


Yok mu şu fani dünya
hediye edilmiş emaneti
sürekli bir yeis batağına sürüklenir


Kaç tanesinin içinde ayıplarım
Kaç tanesinin içinde ihtimamım
Ya incir yaprağı ile örtmeye çalıştıklarım?


Kiminin izi kalmış perdeler kaldırılmış
kimindense sızmış şuur
birikmiş insanlığım adına
utandırmış ruhumu
hayası ve vefası
günahlarımla göğe çıkarılmış
edeplerde hafif kalmış oysa


Unutmam, unutamam sevdam
elveda,
iki taziye evi demekmiş!


Ağırlığımı ve acılarımı
yüksünmeden yüklenecek
biri yok mudur?


Seyret ve sus ne olur derim
kalbime boş yere dolana
aklımı başımdan alana
mutlu zamanlarımı çalana
bunlara işte 'vefasız' derim.


Sen dindir ve beni sevindir Ya Rab!
sevgiliye vuslat anın hasretiyle
kapanmasın dönüş kapılarım


Gördüm
İnsan kömür karası
ertelediği veya ötelediği
bildiklerinin ağırlıklarında olmuş dili lal
hepimizden çalar olmuş kendine birer rol


Kimi tanıdıysam menfaat kuyusunda.
Önce yoldaş
ardından haldaş
sonra dildaş
ki defterden sildiklerim
yüreğimde unuttuklarım
ruz-i mahşerde sabıka kaydı olanları birde saysam...


Onun için rengi olmayanların
dengi olmadım hiçbir zaman!


Maalesef acı olanda budur
hiç değişmezler
farklı bir yere oturtturursun
kapılır gidersin akıbetinde
kendi yürek aynanda
sararmış güller kalır bak ki ellerinde


Hele bir de anlarsan
asaletin soydan değil huydan geldiğine
birer ihanet belgesi önüne koyulur
düşersin ömrü hain nefsin çukuruna


Kim ister yalancı bir fala satılmayı
hele ki geçersiz bir pul isen
İfritten de ifrit olana
gölge gibi yanaşan yalana


Mutluluk,
seferi ertelenmiş bir tren gibi mi ki?
Geç gelsin ama mutlaka gelsin


Mademki ötelere yolculuk var...

Niyetlerim dilek olsun
Dileklerim sebep olsun
Sebeplerim dua olsun
Dualarım onlar da kabul olsun


Yarabbilalemin,razı olmadığın şeylerden ne yapmışsam hepsini affet!