Olurda

Hani olurya bazen beden ruha dar gelir..

Ruh ile Beden çatışır,anlaşmazlık olur ikisi arasında...

Bu yetmezmiş gibi zihin ile bedenin iktidar kim savaşı başlar beyinde ve yürekte..

O zaman karmakarışık olur her yanımız...

Ruhumuz ile birlikte feleğimiz şaşar, sudan çıkmış balığa döner..

Çatışmalar ve kavgalar hız kesmeden… ara vermeden yaşanırken;

İnsan vücudunu yüzde doksandokuzunu oluşturan altı elementir UNUTMA...

Tüm insanlara eşit dağıtmış yaradan onu düşün….

Sonra anlarız ki bizleri ayıran omzumuza yüklediğimiz yükün ağırlığıdır...

Sonra evet sonra kendine sorar insan…

Neden tebessüm için onyedi sinir işçisine görev veren yaradana rağmen…

Yaşama;surat asmak için neredeyse bunun 3 katı enerji harcamanın gereksizliği gelir akla...

Sonra zaman ile oturup içten düşman dışta dost görünümlü iki dost gibi,

Eskiye doğru yolculuk yaparız, anlarız ki üzüldüğümüz tüm şeylerin gereksizliğinde karar kılarız..

Dün derken ... Yarın derken… Bugünümüzü heba etmemizin acımasızlığı karşılar bizleri….

An ve an yaşamalı insan her anı...

Karıncaya kuvvet veren ile beni yaratan aynı diye iken, sıkıntıların.. streslerin Gereksiz ve geçersiz birer parametre olduğu gerçeği önümüze serilir...

Ne benim gücüm yeter, vücuttaki kromozom sayısını belirlemeye..

Nede senin esen rüzgarın tabiat anaya sunduğu hizmeti durdurmaya....

O zaman yaşam ile kavgaya durmanın gereksizliğini bilmeli,

Merhaba bugün demeli insan..

Geçen her saniyenin bakmaya kıyamadığımız yüzümüzden...

Dokunmaya doyamadığımız endamımızdan birşeylerin aldığını bile bile…

Daha fazla alsın diye üzülmenin gereksiz olduğunu bilmeli insan...

İçimizde oluşturduğumuz ve bir türlü bitmek bilmeyen ve kendimizi yargılamaktan bıkmadığımız ve keşkeler ile bir olup kendimizi yargılamaya son vermenin tam zamanı olduğunu görmek umuduyla …

Yaşam sende, sen yaşamda anlam ol ey gönül..