Ölüsünü Gören Şair

Beni İstinyede öldürdüler gördüm
Anlıyamadım neden vurduklarını,
Soramadım korktum !.
Kırbaç gibi şaklıyan bıçağın ucunda kaldım
Biran havalandım sandım yabani rüzgarla,
Biranda çakıldım toprağa......
Sonra yumuşadım kendi canımın üstünde kıvrıldım
Çorak ışıkların bedenimi nasıl çözdüğünü gördüm
Sezsizce karanlık geceye demlendim,
Kanımın tadını tattım dudaklarımda...........

Sabah olmasın istedim beni görmesinler diye
Bomboş sokakta süzülerek yattım
Halinden memnun bir tebessüm içinde, güvenle
Şiirce öptüm ölümün sesini !....