Ölüyorum

Günlerden Salı bir genç okuldan çıktı.
Karşıdan karşıya geçerken
Feryat gibi fren sesi, derken
Çarptı ve devirdi, garip genci
Geliyor bir ambülâns yararcasına sessizliği

Götürdüler hastaneye, aldılar müşahedeye
Doktor dedi ölmüş Allah rahmet eylesin,
Biri ailesine haber etsin, hazırlık edilsin.
Son yolculuğu güzel geçsin...

Annesi soruyor:?Ey Mücahid Ne oldu sana??
Böylesine mor görmedim yüzünü doğduğundan bu yana...
Babası diyor:?Oğlum, evladım gitti dünyamın saadeti,
Üzülme babası belki bu onun huzur-u istiklali...

Cansız bir genç var şimdi soğuk odada,
Kasları hareketsiz, sanki koyulmuş üstüne kâinat,
Artık çaresi yok, sadece dua ulaşır ona, heyhat!
?Acizliğin Kulübesinde? sessizce yatmakta.

Haydi, kalk Mücahid ne oldu bedenine,
Aklına gelmedi mi gün ki; koyulacak bir kefene,
Doyamadın mı dünyanın cezbeden heveslerine,
Karşı koyamadıysan hain nefsine,
Eyvah! ?Eyvah Mücahid? vay senin haline,
Allah merhamet etsin bu denli çaresizliğine...

Nerede sevdiğini kara tahtalara yazdığın tebeşirin?
Yıkanmayı bekliyor teneşirde mecalsiz bedenin.
Sen hani suyu çok severdin, doyamazdın her an içmeye,
İşte suyun geldi Mücahid! Rahman'a yolcu edilmeye,

Vadesi dolmuş anası, son duanı çıkar dudaklarından,
Akmasın yaşlar esmer yanaklarından,
Sefil etme kendini böylesine ağır kahrından,
Şeytan mesut olur etme feryad-ı figan...

Gözlerine çekilmiş iki şerit pamuk;
Şimdi başlıyor mizanda asıl ?hak hukuk.?
Şimdi bir yolcu var topraktan gelmiş toprağa giden,
Kim bilir ne eseri var ahrete ?bahşedilen?,
Giydirdiler bembeyaz Kasım'dan karlı kefeni
Söyle Mücahid beğendin mi ?ilk ve son elbiseni??

Hazırdır her insanı taşımaya müsait bir tabut.
Ey Mücahid şimdi dünyadan ne gelecek, hudut?
Cananda sızı, omuzlarda tabut, dudaklarda sükût,
Hemen yanı başında kahkahada şeytan adlı haydut...

Ey Mücahid söyle kim kurtarır seni bu hicrandan?
Koyacakları yer ise ?akrep bezeli? kara topraktan,
Ve ayrılık anadan, babadan, yardan, tuzaklı dünyadan,
Hiç kimse beklemezdi ?mevti? bu yaşta, bu candan...

Ve çıkardılar kefene sarılı genci tabuttan,
Ruhu irkildi vücudunu yutmak isteyen topraktan,
Ah Mücahid! Bu son muydu dünyanın tüm hevesleri?
Ettiğin günahlarsa kıs kıs gülen?şeytanın eseri...?

Koydular kefeni toprağa, üstüne birkaç tahta.
Bak sen her beşerin uğrayacağı kara bahta...
Şimdi biçare ruhun ağır bir azapta,
Ruhunsa dipsiz bir kahırda, yasta...

Tahtanın üzerine attılar kara yorganı,
Artık üşümezsin Mücahid, buldun sobanı.
En son su döktüler yorganın üstüne,
Günahın çoksa Mücahid sürüneceksin yüz üstüne...

Kapattılar kabri ettiler üstüne dua,
?İster padişah? ol sonun buymuş, ya!
İmam hatırlattı son sözleri,
Sorguda cevap verebilmekte asıl beceri...

Artık ayrıldı yanından tüm beşer cenazenin,
Bu gece Mücahidim için hazin...
?N'olur dua edin de? yükünü hafifletin,
Kabrini az da olsa serinletin...

İşte Mücahid kaldın mı tek başına?
Ölüm bu ya, bakmaz kimsenin yaşına.
Zamansız girdi galiba hayatına,
Güvenme içinde ?riya? varsa namazlarına...

Ve Mücahid şimdi sorguda
Melekler soruyor:?Ey sefil?
Günde beş kez davet ettik de neden gelmedin?
Her gelmeyişinle Yaradan'ına isyan ettin...

N'olur Ya Rab! Son kez gönder dünyaya,
Namazlarım tam olacak ?itimat? etsen bana,
?Yok, Mücahidim yok? konuşma boşuna,
Tek kelime etme artık değil bu rüya...

?Bu şiir ki; her harfine akıtılmış yaş,?
Oku, kendine çeki düzen ver arkadaş,
Düşme bu duruma yoksa halin yaş,
Ömür gidiyor elden ?yavaş, yavaş...?