Ölüyü Oynamak...
Bir kurtçuktan bir kelebeğe
Ve bir yalandan
En tatlı gerçeğe ...
Hayattan çok korkuyorum,
Deniyorum
Adını seslenmeyi ama
Ben kalbindeki ölüm korkusu tarafından susturuldum yine
Mevsimlerin değiştiğini görüyorum ,
Ve sonbaharın tam ortasında düşüyorum
Ağaçların yapraklarıyla beraber
Ölüyü oynuyorum ,
Kalbimi saklamak için...
Dünya yok olup karanlık eriyene dek !
Ağlıyorum
Tıpkı tanrının yağmuru ağladığı gibi ...
Ve bugünün sonunda sadece bir adım gerideyim .
Mevsimlerin değiştiğini görüyorum ,
Ve Geçmişin sıcaklığında sürünüyorum ,,
Utanç tarafından kavrulurken ..
Ölü olarak kalacağım
Sen yaralarımı gizleyip kadere "hoşça kal !" diyene dek ...
Çok geç olmadan önce.
Hayat korkusu!
Gerçekten güzeldi..
Kutlarım..