Ömer Muhtar

bu şehre ne zaman gelse, hayta gönül
ne kadar vursa yürek; sesi, kör!
'kahpe felek' kokar şişe'n, dibi keder!
şerre dalan, üç vakte mevtâ;
-şira, yalan!

hattât, oysa sözü; hayra âmir
sine, dövse dili; hülle emir
kader, acı; çare, köhne
çürük olur ala çarık ucu;
-hepsi de sahte!

ne zaman aşka gelse, oyun bozar
eşi hazır ya; körebeye çalar eli
hangi taşa siner sevdâ?
köşe kapmaca sanki, sahra çölün
dünya işi bu; nefsi, çulun
-adam eyler!

tarihi dürmüş çetele defterim,
yaprağına çiğdemi sarmış; özü, kür
-şahlan neferim!
şanı, şerefi kurtar; davran da
ata muhtar! çakala, pala çek!
şâhine fer ola, nâçar erim;
-hadi, fünye çak!
dövüşü, palan ola, çavlan oğlan;
cümbüşü, talan ile yüce;
-künyesi gümüş!

zamanı kur, kuma çal saati
-kördüğüm, hadi kudur!
kuzgun leşe mi düşe, vatan?
kaftanı mı düre, çeristan?
-fistanı şarkî, şeristan
kaça gelir köristan'a çadır?
teki gider, inadına muzur!
tabut ağlar; taşı, gedik;
-toptan götür!

kindâr cana; töre, mundar
cedde, hançer; ateşe, kulvar
elâ göze belâ, kibir
-zebâni, söze sağır!
küfürse, akla mânidâr
şahı köle, çulistan
-köre, kabir!

ha, kuruya dili;
-kışa döne tözü;
ha, demi gele;
-bile sözü!

14.08.2010