Ömre Bedel

Yâr, dizinin dibinde her gün yatmak üzere
Yad ellerden gelerek, 'nerde?' diye sorarım.
Pencerene uzanıp seni tutmak üzere
Sarmaşık gül olur da duvarını sararım.


Kokumu senden alıp rüzgârlara salarak,
Her yörede arayıp muhakkak ki bularak,
Yoksan, yapraklarımı dağıtıp da yolarak,
Esen yele tutunup tüm evreni tararım


Turnanın kanadına selamımı bindirip,
Senin olduğun yere öncü diye gönderip,
Habersiz gelenleri tekrar geri döndürüp,
Ses, seda çıkmayınca, ümidimi kırarım


Şiire mısra mısra canımdan can katarak,
Aşk üstüne yazılmış ne varsa göz atarak,
İmkan olsa zamanı az daha uzatarak,
Sayfa sayfa çevirip senden izler ararım.


Gelip çatınca ömrün son demi, son cuması
Kalbim aşkla kavrulur durmaz hiç acıması?
Ne zaman biter?Bilmem, gönlümün sancıması.
Vuslatın saatini hep umuda kurarım


Üstümden esip geçti acılarım yel gibi,
Sevdan önüne katıp sürükledi sel gibi,
Bu aşk üç, beş gün değil, bir ömre bedel gibi.
Doldururken vademi "değer" diye yorarım.