Ömrüm

Ben sana susadım yıllarca yüreğimi kasıp kavuran kuraklıkta,
Yağmurlar hep üzerime hüzün bırakıyordu.
Ah o bulutlar yüreğimin üzerini hep kapkara kaplıyordu.
Zifiri karanlıklarda kusuyordum içime biriktirdiğim özlemi,
Öyle ulu orta ağlamıyordum yani, hani erkek ağlamaz ya!
Radyolar susuyordu benim öyle sessiz sessiz haykırışlarımdan.
Yıldırımlar bile korkuyordu yokluğundaki o dik duruşumdan.
Belli etmiyordum içimdeki sevdanın içime sığmayıp yüreğimi parçaladığını,
Kimse bilmiyordu hep bu adam koca çınar ...
Ve ben yarım kalıyordum senin yokluğunda hep yarım.
İnancımın büyüklüğü hep sana çıkarıyordu yolumu.
Ve seni katıyordum rüyalarıma, sen olmadan dalamıyordum derin uykulara.
Ben seninle uyanıyordum bütün sabahlara, sanki hep yanımdaydın.
Ve hep günaydın diyordum hayali iri iri gözlerine baktıkça.
Yüreğime hep ben yağmur damlalarını astım, kan tutmasın istedim yüreğim
Yüreğimi hep sabırla uyuttum ve inancımla yüreğimi ilk adımıyla sana yürüttüm.
Aslında hatalıyım, belki de çok hatalıyım yanına her yaklaştığımda ürktüm
Affet yanına kadar gelip aşk ve meşk cümleleri kurmayı beceremedim.
Özlem, hasret ve vuslat yüreğimde yaralar açsa da: sevgine çok iyi baktım.
O sevgi büyüdükçe büyüdü yüreğimde iyice filizlenip boy attı,
Artık sığmaz oldu yüreğime olgunlaştı ve zamanı geldi sevdanın.
Sana bıraktım elimde avucumda ne kaldıysa, ömrümden geri kalanım.
Beni güçlü kılan ve gönlümü sabırla temizleyen inancıma minnettarım.
Şimdi artık sana sadece 'ÖMRÜM' diyorum al senin geri kalanım...

20.03.2014 12.45