Ömrüm Hazan

Yağmurun tadı vardı
Yüreğim onu ayak seslerinden tanırdı
Bir gökyüzü çizdim çok sonradan ben
Ellerimi açardım yıldızlar ağardı

Şimdi yorgun gövdem
Belalara siper
Üstümde acılardan berkittiğim libas var
Zift yanığı saçlarım
Artık yokluk denilen türküyü sayıklar
O karşı dağlarına yalnızlığın

Gün akşam olmuş
Gökyüzü karanlık artık
Ömrüm hazan
Rengim hazan
Bir türlü olmuyor
Durduramıyorum zamanı ne yapsam