Ömrümün Son Deminde Eylülüm Nereye?

Gözlerimde yaş kalmazken,
Yüreğim viran,duygularım matemken,
Dertlerim tağutken,
Ahzan zamanda seni umut etmezken,
Sen mi geldin Eylülüm?


"Hoş geldin Eylülüm"


Son nefesimi vermekteyim.
Ahir zamanlarımdayım.
Enkaza dönmüş bedenimin,
Toparlanacak hali kalmadı.
Nasılsın diye soracak olursan?
Ben bu hallerdeyim Eylülüm.


Senden sonra,direnemedim sensizliğe!
Kahırla,isyanla eridim tükendim.
Son nefesimdeyken,yetiştin imdadıma!
Son nefesimi senle vereceğim yani.
Mutluyum,huzurluyum artık.


Dur nereye gidiyorsun?
Bekle hemen gitme!
Acele etme ne olur.
Nasıl olsa bu son gelişin bana!
Ölüm bir köşede beni bekliyor.
Artık uğramayacak bahar farkındayım.
Bırak biraz soluyayım seni.
Nefes aldığımı bileyim
Tebessümle gideyim ölüme.


Dur gitme Eylülüm!
Dinle biraz
Işığı yok bu sevdanın biliyorum.
Bir daha konuşmayacak bu yürek
Sonkez dinlede öyle git.
Yalandan da olsa sevdiğini söyle
Şu gönlümü avutta öyle git.


Bir kere bak şu gözlerime de
Izdırabımı gör.
Ama dokunma yüreğime
Yanmazsın bilirim.
Lakin acır yüreğin,kahrolursun
Belki de vicdan azabı çekersin ömür boyu.


Yine dinlemedin
Bakmadın yüzüme!
Yine gidiyorsun.
Son nefesimi beklemeden.
Bu kadar mı sabırsızsın Eylülüm!
Hiç mi sızlamadı yüreğin
Dalında yaprak bırakmadın.
Ama boşver
Sende kışa gidiyorsun nasıl olsa..
Fırtına savursun seni de,yok ol.
Bana sığınmak için geri dönersen eğer
Ben olmayacağım bu Sonbaharda Eylülüm bilesin...