Ömür Yolu Yokuş Dolu

Ömür yolu yokuş dolu, her nefes bir basamak,
Billur gibi hava gider, ansızın tozan gelir.
Beklentiyle orantılı, kolay değil yaşamak,
Temkin yetmez, takdir olur, tedbiri bozan gelir.

Hele birde, aksayarak, bozulursa düzenler,
Günden güne, çoğalarak, artar gider üzenler,
Üstlerinden el çekerse, ellerini büzenler,
Keder çabuk ulaşır da, mutluluk nazan gelir.

Mevsimlerin, arasında, afakidir hudutlar,
Yel yamansa, çekip gider, yağmur dolu bulutlar,
Yarınlara ertelenir, beklentiler, umutlar,
Yine hedef ıskalanır, isabet bazan gelir.

Cennet gibi bahçelere, o yemyeşil bağlara,
Rüzgâr artık, ayaz eser, çiğ düşerken dağlara,
Beyaz iklim yaklaşınca ömür denen çağlara,
Daldan düşer yapraklar, hüzünlü hozan gelir.

Zaman durmaz, devran döner, düzeninden şaşmadan,
Akar gider ömür seli, mecrasından taşmadan,
Son güneş ki, yamaçlardan, tepeleri aşmadan,
İlkbahar da, yaz da gider, bir sisli hazan gelir.

Karlı dağda, o dağ değil, dağ o omza binerek
Azap olur, kuytularada, kovuklarda sinerek,
Yüzü yiv set, saçı ak pak, düz ovaya inerek
Şifa bulmaz derde düşmüş, bir garip ozan gelir.

Gönül sazı,başka çalar, her kulakla ilnmez,
İçe akar gözyaşları, el erişip silinmez,
Sağlığında, insan kadri, gereğince bilinmez,
Ölüp gider, arkasından, tarihi yazan gelir.

22.09.2012