Ömür Yolunun Yolsuz Haramileri

/Cetvelle çizilmiş bir yol,
Çehreye vuran ince yel /

Ve başlar seyir...

...

Karınca ezen adımlar var
Keyfiyet izini ardına bırakan.
Rast gele yol aşmalardan uzak,
Tamamen kasıt kokulu.
Ucunda sallama bir korku seğirmişse de,
Titrek takırtıların da ölüm marşının
Aksak ritmi duyulmakta.

Duyulmakta
Ağlayanlar..
Bir sabi ağlaması değil,
O kadar saf, hiç değil.
Zeh sökümünden feryadı
Akseden figanları duymak gibi acımsı.
Hem de çok acı!

...

Usta edasıyla serpiştirilmiş
Mozaik
Tabutlar,
Kusursuz bir bakışım ile
Kırk dört numara hepsi.
Günahı paslı çivileriyle!
Fatiha'sı kayıp dualara karışmış
Başında ağlayanına isyan tabutlar.

Sırıtık kelleli omuzlar var
Sırtında mezalime biçilmiş kaftanı.
Yekünü sıfır vücudu yine de dimdik,
Farazi ruhu fakat, ayrısamış özünden.
Haram tozutan adımları zulmün helalinden.

...

Ezilenler..
Çatal dillere porsiyon olmuş her biri,
Suyu cıkmış beyinleri ayak altında.
Zerre merhamete hasret bakışları
Yazık ki ezilenler arasında.
Ve acı kalıntılarıyla yaşama devam etmenin
Keskin dürtüsü büküyor bilekleri.
Ne de acı!

...

Cetvele inat yolu şaşıran ahmaklar var
Rüzgara direnip duraksayan.
Kahırların tohumundan zevki yeşertmeyi,
Ahesteliğini bilip mazlumun ah'ına göz dikmeyi
Seçenler var..

Ahmaklar..

Kavlamış güneş ışığında
Kurumuş dudaklarıyla,
Doğrusu tükenik fiillerle geldiler.
Öyle de gitmeye sebat gibi.
Yedi baştan silinip
Dokuz kere yazılan bir destan gibi.

Sıra Gelecek...