On Dört Ayar Gelmeyişin

Umudumu ipten alır lokomotif sesi

İstasyona yalın ayak
koşarken hayalim

Bahar kendi kumaşından elbise biçer
Kırk yamalı kaldırımlarıma

İğde zamanı gelir aniden
Gönlümü tırmalar o koku

Kıraç sevincimin derisini öper yağmurlar

Alt kattan yüzüme merdiven dayar
Sahici bir gülümseme

Kuşlarla barışır dallarım

Yarı yolda
Pınarın yerini sorar ceylanlar

Etrafımdaki
Şarkı türkülerde başlar
Bir telaş bir koşturmaca

Prova yaparım
Heyelanla dökülür hoş geldin toprağım
Ayaklarının dibine

Mihenk taşına sürtmem
Bakır değil
Besbelli on dört ayar gelmeyişin

Yarısı gidilmiş anlamlar
Geri döner nar çiçeği yarama

İşittim diyar diyar gezermişsin
Hemde trenle