On iki Yıl

On iki yıl olmuş,

On iki,

Tam tamına,

Beyazların içinde ömrüm 

Beyaz, bembeyaz...

Bi naz işte öldüren beni,

Bi yaz... 

Bi az geldi içime

Her zaman, herşey...

Kana kana içemediğim sular gibi.

Yana yana dökemedik ortalığa içimizi,

İsraf olmasın diye kulaklarda sözlerimiz

Olduğumuz gibi sarfetmedik 

Sarfedemedik kendimizi,

Yarım kalmış bir nefes hediye etti ömür.

Ömür denen sette insan çürür.

Çarpınca şeddeye arabice harfler

Anlaşılır

Allahü Ekber nidasıyla biten ömür.

Gözler kömür,

Gül Peygambere götürür,

Ömür karasıdır o, olmaz kömür karası,

Kömür karasında binbir renkli dünyalar görülür.

Asker unuttu, Ali meçhullerde, Amir yine gamsız,

Enver Hollandaca öğrenmiş,

Hatice den bahsetmicem,

Ama kardeşim çok çileler çekmiş,

Nutku yazıldı ömrüme gelinliğinin,

Tutkularımı salladım üsküdar iskelesinde

Sigarayı bırakıp sana başladım,

Ömürde hülyasız çok zaman geçmiş,

Bu yüzden titrektir bedenimin köprüleri,

Attım yine bu yüzden 

Kısa ömürde uzamayan düşleri,

Dövünür mü karanlık,

Söylesek kardeşçe türküleri,

Ne zaman Kadıköyde 

Ne ben köyündeyim zamanın,

Herşey gelip geçermiş

Sevgiyi, nefreti öldürdüğünde...