On Üçümde
şimdiki oğlumun yaşındayım.
yani on üçümde
her salı günleri okulun bahçesine çıkar
düşen çınar yaprakları arasında
yola bakardım.
babamın dönüşü düşerdi gözlerimin içine
babamı beklerdim
tenefüz zilinde
ben on üçümdeydim
oğlumun yaşında
babam bilmezdi beklediğimi
ben biliyordum ama
babamın gelmeyeceğini
yinede takılıyordu çocuk gözlerim
ruzgarlı bir sonbahar sabahının
taş döşeli ıslak yollarına
ben onuçümdeydim o zaman
ne zor bir bekleyiştir o bekleyişler
yolcusuz yolların anlşamı olmasada
yürek vaz geçmez beklemekten.
yürekleri titrettin şair hürmetler.
Duygu yüklü dizelerin şairine Merhaba ve Tebrikler.. 👍