Ona Göre Gül Ona Göre Ağla

hatırla

güneşin doğum sancılarına şahitlik etmiştin hani
ölümün peşinden koşmuştun pervasızca
kalbinin sesini dinlemiştin hani dünyayı buz kesipte

bunalmıştın ve sövüp saymıştın hani
yakmıştın külliyen satmıştın anasını dünyanın
sonra dut yemiş bülbüle dönmüştün hani

varını yoğunu unutacak kadar sevinmiştin
çıkıp istanbulun en yüksek yerine
çığlık çığlığa sevinmiştin hani

göçünce en sevdiğin
gözün yaşa doymuştu hani
isyanın bini bir para

savurmuştun onurunu ayaklar altına
yok saymıştın herşeyi haşa
uğramıştı aklın başına hani sonunda

ne gerek var düşünmeye
herşey Ona ulaşmaya
her yol Ona

ona göre gül ona göre ağla