Ona-I
Küçük bir çocuğun hüznüydü,
Yitip gitti..
Yalnızlığımdı,
Hayata ettiğim sitemdi,
Yüreğimde büyüttüğüm, bu yorgun sevda.
Ama, yitip gitti oda.
Toprağa düşen bir damla su,
Nasıl giderse,
İşte öyle gitti bu da...
Yoktun sen...
Ama hep, benimleydi sevdam.
Kırılgan ve yorgun...
Ve hep hüzünlerle büyüttüğüm,
Bu umutsuz sevdam,
Benimleydi.
Kimbilir,artık hangi gözlere dalıp gidiyorsun,
Ve hangi yüreğe akıtıyorsun,
Göz yaşlarını...
Ve kimbilir, hangi sevdalarda eritiyorsun,
Yalnızlığını...
Her yerde değil, sadece;
Yalnızken ağlayabildiği kadar, yaralıdır insan..
Peki sen, hiç ağladın mı yalnızken?
Ve hiç unutuldun mu, hala severken?
Artık yalnızlığımı, hayaline asıyorum..
Çünkü yoksun.
Gel desen, gelirdim
Biliyorsun..
Sana söylüyorum, duymuyor musun?
Bazen kaybedeceğimizi anlayınca ya da kaybettikten sonra çırpınışlarımızla başbaşa bir dünya kurarız kendimize.Onsuzluk asla çekilmez olur.Yaşamın sonu/her şeyin bitimidir sevgilinin gidişi,terk edişi,ölümü ya da ayrılık. -İşte sevgili şair bu şiirinizde de ayrılığın derin acısı/tüketen sancısını okumak mümkün. -Gidişler dönüşlere gebe olsa da şair bunu asla kabullenemez ve dizeler.. -Hüzzam dı/hüzzam olduğu kadar da nefisti. -Yani ayrılıklar da imgesel yazımla lezzet bulabiliyor.....
Yoktun sen... Ama hep, benimleydi sevdam. Kırılgan ve yorgun... Ve hep hüzünlerle büyüttüğüm, Bu umutsuz sevdam, Benimleydi.
tebrikler güzel siire👍👍👍
Her yerde değil, sadece; Yalnızken ağlayabildiği kadar, yaralıdır insan.. Peki sen, hiç ağladın mı yalnızken? Ve hiç unutuldun mu, hala severken?
ud83cudfbbtebriklerimleud83cudfbbud83cudfbb
Artık yalnızlığımı, hayaline asıyorum.. Çünkü yoksun. Gel desen, gelirdim Biliyorsun.. Sana söylüyorum, duymuyor musun?
TEBRİK EDERİM 👍👍👍👍👍👍👍