Önce Sen

İşitilmeyen haykırışların adı artık sessizlik
Çok yaşamışlarında inkarı
Önce paramparça olup
Sonra yapıştırılmış çömlekler gibi

Güzel olan gülüşümüydü
Yoksa sözlerimi
Gözlerinin rengimiydi seni vaz geçiren kendinden
Sana bir tanemmi demişti

Her halde yağmurlar sizin için yağıp
Ağaçlar konfeti olup dökmüştü
Karlar beyaz,yağmurlar ıslak
Geceler alabildiğine karanlık
Ve orda hüzün

Aşkı icat ettiğinizi ilk hanginiz söyledi
Şimdi sen yalnızssın
Önce kendi sessizliğinde haykıracaksın



Denizcikaptan